Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Eadem nunc mea adversum te oratio est. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare?
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Sumenda potius quam expetenda. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit.
Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Duo Reges: constructio interrete. Ostendit pedes et pectus. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Hoc simile tandem est? Praeteritis, inquit, gaudeo. Duo enim genera quae erant, fecit tria. At eum nihili facit; Cave putes quicquam esse verius. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.